Skip to main content

Cowrie, Damri, Dhela, Pie, Paisa, Rupayya and related phrases in Hindi and Marathi

Indian History of Currency (Coin)

Phootie Cowrie to Cowrie
Cowrie to Damri
Damri to Dhela
Dhela to Pie
Pie to to Paisa
Paisa to Rupya
256 Damri = 192 Pie = 128 Dhela = 64 Paisa = 16 Anna = 1 Rupya



And remember these phrases ?
Ek phootie cowrie nahi dunga!
Do cowrie ki aukat nahi hai!
Pie pie ka hisab lunga!
Jaan chali jaye par Damri naa jaye!
Vo kisi ko ek Dhela naa de!



फुटकी कवडीसुद्धा
हा घे ढेला
पै पै (pie) करून पैसे जमवणे
कवडीचुंबक
दीडदमडीचा
सगळ्या शब्दांची व्युत्पत्ती कळली
मजा वाटली😊😊



 


फूटी कौड़ी भी नहीं मिलेगी
कौड़ियों के दाम बिक रहा है
चमड़ी जाए पर दमड़ी ना जाए
पाई पाई से घड़ा भरना
धेले भर का
Some more in Hindi
सोलह आने सच




Some rare coins

One Anna

Back side




Front side



Comments

  1. Sir
    your Some rare coins* (Ram Darbar type of East India Company) are Tokens not Coin.
    Thanks.

    ReplyDelete
  2. Hi, can you tell me the weight of the coins ' damri, pasia, dhela? I have a nice copper coin its weight is 13.1g . all above three coins look the same so I require the weight to know which coin I have. Thanks x

    ReplyDelete
  3. I'm very Thankful to you /)€@®

    ReplyDelete
  4. But my query remains unanswered.
    I wanted to know the names of the person/s who christened our Currency

    ReplyDelete
  5. These websites are really needed, you can learn a lot. crypto widget

    ReplyDelete
  6. Ayodhya was mentioned as capital of India, which may mot be true. When Rama set out fir Vanavas, there were several kingdoms in South which are not part of Ayodhya kingdom.
    For fighting with ravana, monkeys only helped Ram. Non of other people helped him.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

*काय वाढले पानावरती*

गदिमांची अफाट काव्य प्रतिभा*       *जेवणावळ कशी असावी याचे जबरदस्त वर्णन गदिमांनी आपल्या या कवितेत केले आहे.* हे वर्णन वाचताना वाढलेले भरगच्च घमघमीत पान जर तुमच्या डोळ्यासमोर नाही आले तरंच नवल...! *काय वाढले पानावरती..!* काय वाढले  पानावरती,  ऐकून घ्यावा थाट संप्रती, धवल लवण हे पुढे वाढले,  मेतकूट मग पिवळे सजले आले लोणचे बहु मुरलेले,  आणि लिंबू रसरसलेले, किसून आवळे मधुर केले, कृष्णा काठचे वांगे आणले, खमंग त्याचे भरित केले, निरनिराळे चटके नटले, चटण्यांचे बहु नवे मासले, संमेलनची त्यांचे भरले, मिरची खोबरे ती सह ओले,  तीळ भाजूनी त्यात वाटले, कवठ गुळाचे मिलन झाले, पंचामृत त्या जवळी आले, वास तयांचे हवेत भरले, अंतरी अण्णा अधीर जाहले! भिजल्या डाळी नंतर आल्या, काही वाटल्या काही मोकळ्या, काही वाटुन सुरेख तळल्या,  कोशिंबिरी च्या ओळी जमल्या, शुभ्र काकड्या होत्या किसल्या, मुळा कोवळा मिरच्या ओल्या,  केळी कापून चकल्या केल्या, चिरुन पेरुच्या फोडी सजल्या, एकरूप त्या दह्यात झाल्या, भाज्या आल्या आळू-घोसाळी, रान कारली वांगी काळी,  सुरण तोंडली आणि पडवळी, चुका चाकवत मेथी कवळी, चंदन बटवा भेंडी कवळी, फणस कोवळ

गगनजाई

#गगनजाई... 🌸🌸🌸 जाईच्या फुलांसारख्या पांढ-या रंगांची आणि जाईपेक्षा अधिक सुगंधी अशी ही आकाशाकडे झेपावणारी झाडं  म्हणून त्यांचं नाव #गगनजाई.निंबाच्या पानांसारखी पानं म्हणून दुसरं नाव #आकाशनिंब.तर याच्या खोडापासून काचेच्या बाटल्यांची बुचं बनवतात म्हणून तिसरं अगदी अरसिक आणि जास्त वापरातलं नाव म्हणजे #बुचाचं झाड.🙄लहानपणी घरापासून शाळेत जाताना वाटेत या फुलांचा सडा पडलेला असायचा.आम्हा मैत्रिणींच्यात का कोण जाणे पण या फुलांना पाटलिणीची फुलं असं नाव होतं.कदाचित त्या झाडांची मालकीण कोणीतरी पाटील आडनावाची बाई असावी.सकाळी सकाळी रस्त्यावरुन चालताना या फुलांचा सुगंध दरवळत नाकाशी आला की आपसुकच दोन्ही मुठीत मावतील इतकी फुलं गोळा करायची.सुट्टीच्या दिवशी वेचून घरी नेली की आई बोटांवर वळून त्याची छान वेणी करायची.इतर दिवशी शाळेत मैत्रीणींना वाटायची.त्याचे छोटे छोटे गुच्छ करुन वेणीत घालायचे.दुपारनंतर ती फुलं मऊ व्हायची.मग अलगद केसातून काढून पुढचा उद्योग सुरु व्हायचा.या पांढ-या शुभ्र किंवा किंचित गुलाबी छटा असलेल्या फुलांना पाच पाकळ्या असायच्या.तीन पाकळ्या स्वतंत्र तर चौथी आणि पाचवी एकमेकींना जुळ्या बहिणी