काही आठवणीतील पावसाळे

पावसाचे वर्णन नागपुरकर आणि पुणेकर कराकडून काही दिवसांपासून खूपच वाचण्यात आले। मग मीही थोडा ताण देऊन, माझे नागपूर मधील लहानपणीचे पावसाळी दिवस आठवले। प्रामुख्याने आठवले ते, संपूर्ण परिसर धुतल्यागत स्वच्छ आणि हिरवागार व्हायचा आणि वातावरण मंद आणि कुंद व्हायचे। विशेष आठवण म्हणजे घरी थांबून दुलई किंवा पांघरून घेऊन आईच्या कुशीत दुपारची झोप काढायची। बाहेर पाऊस म्हणजे ओघाने घरी थांबणे आलेच आणि वातावरण थंड झाल्याने, भजी, गरम चहा आणि उबदार पांघरून...

पुढे मुंबईला गेल्यावर...

मुंबईतल्या पावसाला, तशी मजा मला कधीच जाणवली नाही, कारण दडलेली घाण खळखळ वाहत जात पाहताना कसली आलीय मजा। हो पण तेच समुद्रकाठी गेले तर आणि Gate Way of India ला गेले तर, एक आगळाच निसर्गाचा चमत्कार पहावयास मिळे। तो खवळलेला समुद्र आणि अंगावर उडणारे तुषार, त्याचा तो रुद्रावतार पहिला की पूर्णपणे मी हरखून जात असे... जसे तो आपल्याला, आपण किती क्षीण /खिसगणती आहोत या पृथ्वीतलावर, याची जाणीव करून देत असे।

बंगलोर ला आलो आणि पावसाचे एक वेगळेच रूप पाहायला मिळाले..रोज दुपार झाली की अभाळलेले..आणि केव्हा तरी 10-15 मिनिटे तो जोरधार कोसळनार आणि कोसळून झाले की, पुन्हा पूर्ववत। तेव्हा बंगलोर हे 'Garden City' नाव किती सार्थक आहे हे कळले, पण रोजचाच पाऊस झाला की मग त्यात कौतुकाचा भाग काहीच उरतच नाही, नाही का? पण एव्हढे मात्र निश्चित, की बंगलोर च्या बाहेर पडले की मग मात्र त्याचे खूप खूप कौतुक वाटते, या पावसाचे, या 12 ही महिने थंडगार वातावरणाचे...आणि या सर्वांची आपल्याला कशी सवय लागते आणि हे कळण्याआधीच आपण त्या हवामानाशी कधी एकरूप झालो हे कळतच नाही।

Upstate NY चा पाऊस पण बंगलोरच्या पावसासारखाच । सतत पाऊस...आणि थंडी असली की बर्फ..अगदी डोळ्याला खिळवणारा...पाऊस पण आणि बर्फ पण..दूर दूर पर्यंत सौंदर्यचं..कधी काळे पांढरे तर कधी दुधासारखे शुभ्र...आणि त्या पावसानंतर तो 180° मधे दिसणारा इंद्रधनुष्य....सगळे वसाळी picture आणि वर्णन पोस्ट्स पाहून, मला असे आतापर्यंतच्या आयुष्यातळे माझे काही आठवलेले पावसाळे!

Vandana Vilas Vaidya