Messages on whataApp.
21/03/17, 1:34 AM - Maya Pande Londhe:
आज चिऊ येणार म्हणून घरात नुसती गडबड चालू होती...
..." अगं ए... नुसती परतून कुरतुरीत भेंडी कर हं... तुझी ताकाबिकातली नको..." ... आजी.
" कित्ती दिवसांनी चिवचिवाट येतोय घरी.... अगदीच सुनं पडलंय हल्ली हे घर..." आजोबा.
" संध्याकाळी पावभाजीच ना गं ?... तिचा लाडका 'फाल्लूदा' झोपताना मिळाला कि नुसती हुश्श््् करून पसरते... मस्त खुशीत झोपेल मग..." बाबा.
" येऊच दे गं तुझ्या लाडक्या लेकीला... मग माझं परत दोडकं भरीत करून कोप-यात ढकलाल मला..." हे भाऊरायाचं लटकं बोलणं.
आईची तर गंमतच... तिची खोली आवरून ठेव, घरात घालायचे कपडे तयार ठेव, आवडत्या पदार्थांची दिवसवार यादी नि तशी सामान भरायची लगबग...चार निवांत क्षण लेकीबरोबर मिळतील, बारीकसारीक शॉपिंगही आटपू तिच्याबरोबर..., ती मज्जा वेगळीच...अशा आनंदी विचारांनी गुणगुणत कामं करणारी चुटचुटी आई घराने ब-याच दिवसांनी पाहिली होती....
चिऊचं लग्न होऊन तसे साताठ महिनेच झालेले..एकदोनदा उभ्याउभ्या येणंजाणं भेटीगाठी... सगळं मस्त चाललेलं.. बाईसाहेब सासरी सुखात,लाडात... अगदी चैनीत होत्या. अत्यंत समजूतदार नि जीव लावणारे सासूसासरे, नि मनपसंत, सुखाची अगदी बरसात करणारा तिचा जोडीदार...!
.... आईबापांना दुसरं काय हवं असतं ?... पण तरी, लेक आठवडाभर रहायला येतेय म्हटल्यावर सरसरून टवटवीत झालं सगळं घर....!!
..... आल्याआल्या गळ्यात पडून भेटून झालं, स्वयंपाकघरातली भांडी उघडून ती चाचपणी झाली...कपडे नि कपाटं उगाच उचकटून झाली...बडबडबडबड करून सगळं घर जागवून झालं...बाबांना उगाचच ' आता मी सासरी ... आईआज्जीला स्वयंपाकात जरा मदत करा '... असा मिश्किल सल्ला... आजीआजोबांच्या खोड्या..भावाला 'चिऊचा भाऊ काऊ' वगैरे चिडवणं....हसणंखिदळणं... खळखळाट नुसता..!
एवढ्यातूनच ... मधेमधे... चिऊची बोटं चटचटपटपट फोनवर काहीतरी टाइप करतायत... कधी मंदस्मित नि कधी खुदकन् हसू... कधी लबाड चेहरा नि कधी कसनुसा...
काय त्या फोनचं मधेमधेच ?... आईला भारी उत्सुकता...
" हिचा चिमणा विचारत असेल... कश्शीय माझी राणी ??...." भाऊरायांचं चिडवणं...
" अरे तो आहेच रे..., पण आऊसाब पण विचारतायत, काय चाललंय म्हणून...." चिऊ.
" सासूबाईंना 'आऊसाब' हे नवीनच नाव हिचं... त्या गमतीत घेतात, तो त्यांचा भलेपणाच.. "....आजी.
" अगं... नाही गं आज्जी... खूप मस्त स्वभाव त्यांचा... 'आई ती आईच' असं म्हणतात..., उगाच 'अहो आई' वगैरे नको बाई म्हणूस...फॉर्मली... असं त्याच म्हणाल्या... मी कधीकधी त्यांना स्वीटहार्ट पण म्हणते गं...खूप मस्त स्वभाव आहे त्यांचा...." चिऊ अगदी रंगात येऊन सांगत होती... " डिशेस पण एक्केक मस्त बनवतात.. नको नको म्हणेस्तोवर... गरमगरम करून वाढत असतात... नवीननवीन काहीबाही रेसिपीज त्यांच्या... लय भारी ... मी वर्षभरात चांगली हेव्वीवेट चॅंपियन होणार...".... चिऊचं सासर-कौतुक तिच्या चेह-यावरून निथळत होतं नुसतं....
..... नंतरचे ५-६ दिवस पोरगी अगदी मस्त.... मज्जेत होती.. ऑफिसात चक्क सुट्टी टाकून मोकळी...!
सकाळी बाबांबरोबर मॉर्निंगवॉक... भावाला अंथरुणातून ओढून काढून मस्तीमजा... मग आईच्या नि आजीच्या स्वयंपाकात लुडबूड... आजोबांच्या बातम्यांमधेमधे मुद्दाम जाऊन खट्याळपणे गप्पा...
मधेच आईचे कपडे बुचकून जुने फेकायला लाव, बाबांच्या ड्रॉवरमधे वस्तू नीट लाऊन ठेव, भावाच्या मैत्रिणींचे फोटो त्याच्या मोबाइलवर शोधून त्याला चिडव...असे एकेक उद्योग चिऊचे...घर नुसतं हसतं-नांदतं झालं....
.... पण या सगळ्यात सासरची ओढ, सासूबाईंची आठवण, नौरोबांचे गुलूगुलू फोन.., मेसेजामेसेजी हे चालूच होतं... !
" इतकी छान सासरी रमली... चांगली माणसं मिळाली हं चिऊला आपल्या...विशेषत: सासूबाई भारीच लाडात ठेवतात तिला....".. बाबांच्या उत्साहित बोलण्यावर आईचा हलकाच हुंकार..."खरंय..."... एवढंच...!
" अगं... परवा ऐकलंस ?.... तुझ्या हातची आमटी जन्मात कुठेही मिळणार नाही म्हणणारी पोरगी... सासूबाईंच्या हातच्या वरणाची अगद्दी स्तुती करत होती...." आजी.
" हंंंंं".... आई.
" सासूबाई नेहमी कसलासा हेडमसाज करून देतात म्हणे... मस्त वाटलं ऐकून... खरंच, लाड आहेत ना ताईचे ??...." भाऊराया.
" हंंंंं"... आई..
आजूबाजूला हे सगळं कौतुक ऐकणारी चिऊ मधूनच येणारा आईचा हुंकार ऐकतेय... गालातल्या गालात मिश्किल हसतेय...
" चल गं अम्मूडे... आज मस्त शॉप्पिंग करूया.... मला मॅचिंग ओढण्या घ्यायचेत, नि बारीकसारीक काट्टाकुट्टी... "... चिऊच्या शब्दांनी आई एकदम टवटवीत ... !
.... काट्टाकुट्टी म्हणजे बाबांचा खिसा कापणारी चिटुकमिटूक खरेदी... कधी एखादी पर्स, कधी अशीच आवडली म्हणून सॅंडल, कधी एखादा उडता कुर्ता, कधी एखाद्या पर्मनंट प्रदर्शनातली आर्ट ज्वेलरी... काहीप्पण नि कुठ्ठेपण भरकटणारी शॉपिंग लिस्ट. हे असं मस्त भटकत काहीबाही विंडोशॉपिंग करणं म्हणजे मायलेकींसाठी वेगळंच बॉंडिंग..,... अगदी त्यांचंच दोघींचं नवरंगी, बिलोरी जग..!
दोघी तयार होऊन भटक भटक फिरल्या. थकून नेहमीचं आइस्क्रीम पार्लर गाठलं...चाखतमाखत आइस्क्रीमचा चट्टामट्टा करून झाला... घरी येऊन मस्त आईच्या कुशीत झोपलेली चिऊ बघून बाबांना अगदी भरून आलं...
" कशी लहानुश्शी झालीय गं तुझ्या कुशीत....खूप दिवसांनी अशी निवांत छोट्टीशी लेक मिळालीय ना तुला ?..." चिऊच्या केसावरनं हात फिरवत बाबा तिथेच बसले..
आईचे डोळे पाणावले... अलगद ते पुसून म्हणली...," तुमच्या लक्षात आलं का ?.... पोरगी मोठी झालीय..., आपल्यावाचून आसुसल्या माहेराला मोकळं हसवतेय, आपल्या सर्वांना थोपटत्येय,... मायेचा वर्षाव करतेय. आज तर ... फक्त माझ्याबरोबर वेळ घालवून माझा जीव शांतवलान. माहेरापासून दुरावायचं नाहीये ..., पण सासरचं प्रेमही ह्रदयी बाळगतेय...बरोब्बर तोल सांभाळतेय... एकीकडे सासूबाईंच्या मायेलाही प्रतिसाद देतेय... ! .....मोठी होतेय माझी चिऊ ..."
मिटल्या डोळ्यांत समाधान दरवळलं चिऊच्या...!
आईच जाणू शकते हे सगळं...असं दोन्ही घरांना जपून सांभाळणं तिच्याकडूनच तर शिकले मी...,
तरी वेड्या मायेने मधेच खंतावत होती....
....सहाआठ महिन्यात सासरी लळा लागलाच..., पण म्हणून तेवीसचोवीस वर्षांतली माझी या घराची माया कशी पातळ होईल..?... ही सगळीजण मला अवढ्यातच परकी कशी होतील....???... वेडाबाईच आहे ही आपली अम्मूडी...
.... विचार करताकरता चिऊचा आईभोवतीचा विळखा घट्ट झाला...जणू तीच आता आई झाली होती, नि तिच्या चिमुकल्या अम्मूला समजावत होती.......!!
#घरोघरी_अशा_चिमण्या_हव्यातच
#save_the_sparrows
❤❤❤❤❤❤❤
21/03/17, 1:34 AM - Maya Pande Londhe:
आज चिऊ येणार म्हणून घरात नुसती गडबड चालू होती...
..." अगं ए... नुसती परतून कुरतुरीत भेंडी कर हं... तुझी ताकाबिकातली नको..." ... आजी.
" कित्ती दिवसांनी चिवचिवाट येतोय घरी.... अगदीच सुनं पडलंय हल्ली हे घर..." आजोबा.
" संध्याकाळी पावभाजीच ना गं ?... तिचा लाडका 'फाल्लूदा' झोपताना मिळाला कि नुसती हुश्श््् करून पसरते... मस्त खुशीत झोपेल मग..." बाबा.
" येऊच दे गं तुझ्या लाडक्या लेकीला... मग माझं परत दोडकं भरीत करून कोप-यात ढकलाल मला..." हे भाऊरायाचं लटकं बोलणं.
आईची तर गंमतच... तिची खोली आवरून ठेव, घरात घालायचे कपडे तयार ठेव, आवडत्या पदार्थांची दिवसवार यादी नि तशी सामान भरायची लगबग...चार निवांत क्षण लेकीबरोबर मिळतील, बारीकसारीक शॉपिंगही आटपू तिच्याबरोबर..., ती मज्जा वेगळीच...अशा आनंदी विचारांनी गुणगुणत कामं करणारी चुटचुटी आई घराने ब-याच दिवसांनी पाहिली होती....
चिऊचं लग्न होऊन तसे साताठ महिनेच झालेले..एकदोनदा उभ्याउभ्या येणंजाणं भेटीगाठी... सगळं मस्त चाललेलं.. बाईसाहेब सासरी सुखात,लाडात... अगदी चैनीत होत्या. अत्यंत समजूतदार नि जीव लावणारे सासूसासरे, नि मनपसंत, सुखाची अगदी बरसात करणारा तिचा जोडीदार...!
.... आईबापांना दुसरं काय हवं असतं ?... पण तरी, लेक आठवडाभर रहायला येतेय म्हटल्यावर सरसरून टवटवीत झालं सगळं घर....!!
..... आल्याआल्या गळ्यात पडून भेटून झालं, स्वयंपाकघरातली भांडी उघडून ती चाचपणी झाली...कपडे नि कपाटं उगाच उचकटून झाली...बडबडबडबड करून सगळं घर जागवून झालं...बाबांना उगाचच ' आता मी सासरी ... आईआज्जीला स्वयंपाकात जरा मदत करा '... असा मिश्किल सल्ला... आजीआजोबांच्या खोड्या..भावाला 'चिऊचा भाऊ काऊ' वगैरे चिडवणं....हसणंखिदळणं... खळखळाट नुसता..!
एवढ्यातूनच ... मधेमधे... चिऊची बोटं चटचटपटपट फोनवर काहीतरी टाइप करतायत... कधी मंदस्मित नि कधी खुदकन् हसू... कधी लबाड चेहरा नि कधी कसनुसा...
काय त्या फोनचं मधेमधेच ?... आईला भारी उत्सुकता...
" हिचा चिमणा विचारत असेल... कश्शीय माझी राणी ??...." भाऊरायांचं चिडवणं...
" अरे तो आहेच रे..., पण आऊसाब पण विचारतायत, काय चाललंय म्हणून...." चिऊ.
" सासूबाईंना 'आऊसाब' हे नवीनच नाव हिचं... त्या गमतीत घेतात, तो त्यांचा भलेपणाच.. "....आजी.
" अगं... नाही गं आज्जी... खूप मस्त स्वभाव त्यांचा... 'आई ती आईच' असं म्हणतात..., उगाच 'अहो आई' वगैरे नको बाई म्हणूस...फॉर्मली... असं त्याच म्हणाल्या... मी कधीकधी त्यांना स्वीटहार्ट पण म्हणते गं...खूप मस्त स्वभाव आहे त्यांचा...." चिऊ अगदी रंगात येऊन सांगत होती... " डिशेस पण एक्केक मस्त बनवतात.. नको नको म्हणेस्तोवर... गरमगरम करून वाढत असतात... नवीननवीन काहीबाही रेसिपीज त्यांच्या... लय भारी ... मी वर्षभरात चांगली हेव्वीवेट चॅंपियन होणार...".... चिऊचं सासर-कौतुक तिच्या चेह-यावरून निथळत होतं नुसतं....
..... नंतरचे ५-६ दिवस पोरगी अगदी मस्त.... मज्जेत होती.. ऑफिसात चक्क सुट्टी टाकून मोकळी...!
सकाळी बाबांबरोबर मॉर्निंगवॉक... भावाला अंथरुणातून ओढून काढून मस्तीमजा... मग आईच्या नि आजीच्या स्वयंपाकात लुडबूड... आजोबांच्या बातम्यांमधेमधे मुद्दाम जाऊन खट्याळपणे गप्पा...
मधेच आईचे कपडे बुचकून जुने फेकायला लाव, बाबांच्या ड्रॉवरमधे वस्तू नीट लाऊन ठेव, भावाच्या मैत्रिणींचे फोटो त्याच्या मोबाइलवर शोधून त्याला चिडव...असे एकेक उद्योग चिऊचे...घर नुसतं हसतं-नांदतं झालं....
.... पण या सगळ्यात सासरची ओढ, सासूबाईंची आठवण, नौरोबांचे गुलूगुलू फोन.., मेसेजामेसेजी हे चालूच होतं... !
" इतकी छान सासरी रमली... चांगली माणसं मिळाली हं चिऊला आपल्या...विशेषत: सासूबाई भारीच लाडात ठेवतात तिला....".. बाबांच्या उत्साहित बोलण्यावर आईचा हलकाच हुंकार..."खरंय..."... एवढंच...!
" अगं... परवा ऐकलंस ?.... तुझ्या हातची आमटी जन्मात कुठेही मिळणार नाही म्हणणारी पोरगी... सासूबाईंच्या हातच्या वरणाची अगद्दी स्तुती करत होती...." आजी.
" हंंंंं".... आई.
" सासूबाई नेहमी कसलासा हेडमसाज करून देतात म्हणे... मस्त वाटलं ऐकून... खरंच, लाड आहेत ना ताईचे ??...." भाऊराया.
" हंंंंं"... आई..
आजूबाजूला हे सगळं कौतुक ऐकणारी चिऊ मधूनच येणारा आईचा हुंकार ऐकतेय... गालातल्या गालात मिश्किल हसतेय...
" चल गं अम्मूडे... आज मस्त शॉप्पिंग करूया.... मला मॅचिंग ओढण्या घ्यायचेत, नि बारीकसारीक काट्टाकुट्टी... "... चिऊच्या शब्दांनी आई एकदम टवटवीत ... !
.... काट्टाकुट्टी म्हणजे बाबांचा खिसा कापणारी चिटुकमिटूक खरेदी... कधी एखादी पर्स, कधी अशीच आवडली म्हणून सॅंडल, कधी एखादा उडता कुर्ता, कधी एखाद्या पर्मनंट प्रदर्शनातली आर्ट ज्वेलरी... काहीप्पण नि कुठ्ठेपण भरकटणारी शॉपिंग लिस्ट. हे असं मस्त भटकत काहीबाही विंडोशॉपिंग करणं म्हणजे मायलेकींसाठी वेगळंच बॉंडिंग..,... अगदी त्यांचंच दोघींचं नवरंगी, बिलोरी जग..!
दोघी तयार होऊन भटक भटक फिरल्या. थकून नेहमीचं आइस्क्रीम पार्लर गाठलं...चाखतमाखत आइस्क्रीमचा चट्टामट्टा करून झाला... घरी येऊन मस्त आईच्या कुशीत झोपलेली चिऊ बघून बाबांना अगदी भरून आलं...
" कशी लहानुश्शी झालीय गं तुझ्या कुशीत....खूप दिवसांनी अशी निवांत छोट्टीशी लेक मिळालीय ना तुला ?..." चिऊच्या केसावरनं हात फिरवत बाबा तिथेच बसले..
आईचे डोळे पाणावले... अलगद ते पुसून म्हणली...," तुमच्या लक्षात आलं का ?.... पोरगी मोठी झालीय..., आपल्यावाचून आसुसल्या माहेराला मोकळं हसवतेय, आपल्या सर्वांना थोपटत्येय,... मायेचा वर्षाव करतेय. आज तर ... फक्त माझ्याबरोबर वेळ घालवून माझा जीव शांतवलान. माहेरापासून दुरावायचं नाहीये ..., पण सासरचं प्रेमही ह्रदयी बाळगतेय...बरोब्बर तोल सांभाळतेय... एकीकडे सासूबाईंच्या मायेलाही प्रतिसाद देतेय... ! .....मोठी होतेय माझी चिऊ ..."
मिटल्या डोळ्यांत समाधान दरवळलं चिऊच्या...!
आईच जाणू शकते हे सगळं...असं दोन्ही घरांना जपून सांभाळणं तिच्याकडूनच तर शिकले मी...,
तरी वेड्या मायेने मधेच खंतावत होती....
....सहाआठ महिन्यात सासरी लळा लागलाच..., पण म्हणून तेवीसचोवीस वर्षांतली माझी या घराची माया कशी पातळ होईल..?... ही सगळीजण मला अवढ्यातच परकी कशी होतील....???... वेडाबाईच आहे ही आपली अम्मूडी...
.... विचार करताकरता चिऊचा आईभोवतीचा विळखा घट्ट झाला...जणू तीच आता आई झाली होती, नि तिच्या चिमुकल्या अम्मूला समजावत होती.......!!
#घरोघरी_अशा_चिमण्या_हव्यातच
#save_the_sparrows
❤❤❤❤❤❤❤
Chat history on "WhatsApp Chat"
Comments
Post a Comment