अविरत ओठी यावे नाव....

31/03/17, 6:53 PM - Messages you send to this group are now secured with end-to-end encryption. Tap for more info.
04/04/17, 6:56 PM - Suhas Dhamorikar: अविरत ओठी यावे नाम
श्रीराम जय राम जयजय राम

रामनाम हे सदा सुखाचे
निधान जाणा परमेशाचे
पतीतपावन अवघे नाम
श्रीराम जय राम जयजय राम

जानकीची जणु जीवनज्योती
प्रभु रामाची कोमल मूर्ती
मंगल दर्शन पूर्ण विराम
श्रीराम जय राम जयजय राम

पंचप्राण हे पवनसूताचे
राम जणू नि:श्वास तयांचे
तनू संजीवन सुंदर धाम
श्रीराम जय राम जयजय राम

गीत - मनोहर कवीश्वर

शुभप्रभात/Good morning
✨✨✨☀✨✨✨
🌳⛳🌳🌺🌳⛳🌳
05/04/17, 2:40 AM - Maya Pande Londhe SHS: =======
माय - लेक
=======

रात्रीचे साडेअकरा वाजून गेले होते. अंथरूणाला पाठ टेकणार, इतक्यात एकाएकी लक्षात आलं की आपण गडबड करून ठेवलीये. ऊद्या पहाटे ऊठून डबा करायचाय आणि कणिक भिजवायची राहिलीये.

स्वत:वरच चरफडत बाहेर आले. स्वैपाकघरातली माझी खुडबुड ऐकून अभ्यास करत बसलेला मुलगा आत आला.

- हे काय? आत्ता काय करतीयेस ? झोपायला गेली होतीस ना?
- अरे, पहाटे डबा द्यायचाय अन् मी कणिकच भिजवायला विसरले.
आजकाल ना मी काय काय विसरेन काही सांगता येत नाही.
- ममा, तू दमलीयेस. दे, मी भिजवतो कणिक.
(मला कौतुकाने हसूच आलं.)
- किती शहाणं माझं पिलू. राहू दे रे. तू बोललास यातच आलं सगळं.

तोपर्यंत मी परातीत पीठ घेतलं होतं आणि पाणी घेतलं.
पण याने खरंच परातीचा ताबा घेतला की...
आणि मला विचारत विचारत कणिक पटकन भिजवली सुद्धा, आयुष्यात पहिल्यांदाच. 😍😍😍😍

(मीसुद्धा इतकी सहज आणि इतकी छान भिजवली नव्हती पहिल्या प्रयत्नात.)

त्याची ताकद जास्त असल्याने कणिक जरा घट्टच झाली. मग दुसऱ्या दिवशी त्याला मी भिजवलेली कणिक दाखवून बोटं खुपसून दोन्हीतला फरक दाखवला. तर पठ्ठ्याने पुढच्याच दिवशी हुबेहूब तश्शी कणिक भिजवून दाखवली की हो.

खेळीमेळीत गंमतीत मी रोज त्याला दिवसातून एकदा तरी त्याला चिडवायला पेटंट डायलॉग ऐकवते... 'काश, मुझे एक बेटी होती' 😜😃
अर्थात मनात म्हणतेच 'तुम ना होते तो राम जाने मेरा क्या होता '
पर सचमुच ऐसे लडके पे तो जान कुर्बान है.....

ही पोस्ट मुद्दाम टाकायची पार्श्वभूमीही सांगते.
विशाखाताईंनी Vishakha Abhyankar चिमणी दिनाच्या दिवशीची लाडक्या लेकींवरची पोस्ट टाकली होती ना...

त्यावरच्या कॉमेंट्समधे 'आमच्या पोटी मुलगी नाही' ही खंत मी आणि Rajani Joshi ने व्यक्त केली आणि आमचे हे कावळे पोट्टे नाराज झाले असं माझ्या लक्षात आलं.....

तेव्हा लक्षात आलं की आपण या मुलग्यांना किती गृहित धरतो.

त्यांची सळसळती ऊर्जा, वजनदार पिशव्या-सामान झटकन् ऊचलून पटापटा जिने चढून जाणे, त्यांचं दिलखुलास गडगडाटी खिदळणं (आणि रागाने धुमसणंही), तासनतास टीव्हीवर खेळ वगैरे पहात बसणे, खूप बडबड केली तरी खरंखुरं पोटातलं फारसं कधी ओठांवर येऊ न देणे, हळूच आरशात मागून पुढून पाहून बॉडी, कट्स, हेअरस्टाईल किंवा दाढी-मिशा निरखत रहाणे.
एवढा मोठा झाला तरी मधेच दिसून येणारी निरागसता आणि त्यामुळे या भयंकर जगात आपल्या पिलाचं काय होईल याची वाटणारी काळजी.
अजूनही त्याचं कुशीत शिरून लाडीगोडी लावणं आणि पुढच्याच क्षणाला 'तुम्ही बायका ना.... ' असली काहीतरी शेरेबाजी करून रागाला आणणं...

काहीही म्हणा... ये सबकुछ ऊतनाही प्यारा लगता है....
खरंच घरात एक मुलगा वाढताना पहाणे ही फार फँटँस्टिक गोष्ट आहे.

मुली कशा खूप बडबड करतात, हक्काने राग, लोभ, प्रेम व्यक्त करतात.
पण मुलांना हे जमत नाही तर आपण त्यांना गृहितच धरू लागतो ......

म्हणून मुलग्यांचं कौतुक करण्यासाठी ही खास पोस्ट.

स्वाती जोशी
05/04/17, 3:39 AM - Reeta Lanjewar: "माहेरपण"
नव-याने तिला विचारले.....
लग्नाला झाली वर्ष कितीतरी, अजून तुझे नवेपण
मला एकदा सांग तरी
असतं काय हे माहेरपण.
राणी माझ्या घरची तू
सासुरवास तुला न ठाऊक
करतेस काय मोठे तू
खास माहेरी "हितगूज"
सतत सगळ्यांशी असतेस connect,
smart phone हा दिमतीला
Sharing caring असतेस करत
whats app आहे संगतीला
Get together सदैव घडे
मैत्रीणींचा online झकास group
प्रवासाचे कष्ट घेऊन , आणखी काय मिळते सुख
आठ दिवस सुटटी घे
अन मस्त धमाल कर
shopping hotelling मनसोक्त करु
हवय कशाला माहेरपण
तिने मधाळ हसत उत्तर दिले......
वर्ष सरोत कितिही ,
ओढ काही सरत नाही
सासरी गेल्याशिवाय खरंतर
माहेरपण कळत नाही.
सासरच्या सुखाच्या ओंजळीच मी
खरतर माहेरी उधळत जाते
अन त्याच आनंदाच्या घागरी
त्यांच्या डोळ्यातून रित्या करते.
दारात माझी वाट पाहणा-या
आजीची मग मी नव्याने मैत्रीण होते,
काल वेळेचे तिचे गणित मग माझ्या गप्पांतून जुळत जाते.
पिल्लं सोपवून आईकडे
मैत्रीणींचा जमतो कट्टा
कितीतरी जुन्यानव्या तासनतास मारतो गप्पा.
भेटीगाठीतून नव्याने मग अस्तित्वाच्या जुन्या खुणा शोधते,
माझी हरवलेली मी मला तिथेच सापडते.
आईने आठवणीने डब्यात भरुन ठेवलेला खाऊ अन बाबानी आणलेली आवडीची भाजी
मरगळ झटकुन मनाची मी होते ताजी.
आठवणीचे गोफ विणत लहान मी होत जाते
माहेरपण म्हणजे पुन्हा एकदा
बालपण मी जगून घेते...

For all ladies (y)
05/04/17, 2:41 PM - Sunil Malode SHS: आकर्ण्याम्रस्तुतिं जलमभूत्तन्नारिकेलान्तरं प्रायः कण्टकितं तथैव पनसं जातं द्विधोर्वारुकम् |
आस्तेऽधोमुखमेव कादलमलं द्राक्षाफलं क्षुद्रतां श्यामत्वं बत जाम्बवं गतमहो मात्सर्यदोषादिह ||

अर्थ

फळांचा राजा असणाऱ्या आंब्याची स्तुती ऐकून नारळाच्या पोटात / [मनात] पाणी झालं. फणसाच्या अंगावर काटा उभा राहिला. उंब्राचं फळ तर फुटलंच. केळ्यानी मानच खाली घातली. द्राक्ष काळपट तर पडलीच आणि लहानही झाली. जांभूळ [हेव्यानी] जांभळ पडलं. हे सगळं मत्सरामुळे बरं !

आम्रऋतुच्या शुभेच्छा !!

🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋

"WhatsApp Chat"